Menu Sluiten

Dreumen – Lucie Pakes

t Was ien jannewoari
en duvels kold ien t paark.
Zag ik dij toen doar niet lopen?
Doe kwamst van dien waark.
Wiedevoak es aan dij docht,
k zaag die zels aal ien mien dreumen
Ja, wat dee zo’n wichtje doar
allent Ien t paark te kleumen?

Zo verloren ien dijzelf,
leekst de tied vergeten.
Doelloos liepst doar ien de snij
een stuutje vot te eten.
Bij de viever bleefstoe stoan
wat eendjes zwommen ien n wak.
En t gebeurde veur  ik ‘t wist
Da’k zomor mien haand uutstak.

Ik zei: “ kiend schei uut met dat gekleum
ik wil dij wel waarmen.
Ik bin een dreumer, doe bist mien dreum
kom lekker ien mien armen.
Wat dij ok mag bezeghollen,
zo zwoar kin’t toch niet weden.
Aal dien zörgen dreum k veurbij,
dreum ik noar ’t verleden”

En wonder boven wonder
Is t toen gebeurd
Mien dreum van toen die is uutkommen
En het mien levem kleurt
t was ien jannewoari
Mor t veurjoar keek om t hoekje
Snij wer n rose bloesempraacht
Deur n wicht ien n spiekerbroekje