Gries en graauw
je kommen ien et naauw
as de dood je ien e oogen kiekt
en je leven bijnoa bezwiekt
t Leste loodje delleggen
niks meer te zeggen
noar de overkaant
verbraant
Moar, zo is het niet
deurgoan tot elkeneen het wiet
t het nooit dood west
t leeft, ast dat moar ien e goaten hest
Woar de mensen je nog kennen
en der gewoon veur mekoar bennen
klaai, zoavel of zaand
t leeft, t plattelaand!