Berend en Hetty hadden besloten om noa de drokke weken ien e foodtruck, ien augustus toch n dag of wat op vekanzie te gaan. Eerst zollen ze met t vliegtuig mor toen bedochten ze, dat ze de foodtruck met een poar kleine iengrepen ombouwen konnen tot camper. Zo gezegd, zo gedaan en de reis noar t zuuden kon begunnen.
De eerste stop was Breda woar ze eefkes bij de olders van Hetty keken en de leste kampeerspullen opduukelden. Toen snel deur noar t Zuuden, op noar de zun. De eerste oavend stonden ze op een trekkerscamping halverwege Frankriek.
Ze troffen op de camping twee jongedoames, Etske en Janna, uut Leeuwarden. Beide wichter hadden een dag of wat aan de Riviera toeholden en zich doar best vermoakt op e surfplanken. Mor vedder was er bitter weinig te doen west en alles was staarvensduur. De hiele wereld liep doar met snuutschuutjes en van scharrelderij met knappe Fransozen was al hielmoal gien sproake west. De wichter wollen nou nog eefkes noar de Atlantische kust ien de buurt van Marseille om doar wat te surfen.
Onner t genot van n fleske rosé vertelde Berend de wichter over de corona-tied, hun oaventuur met de foodtruck van de leste moanden, van de fitness-lessen die hij buuten gaf en e culturele wandelingen van Hetty. Toen begon er te grootspreken.
‘Wiendsurfen heb ik joar of wat leden ok veul doen, ik heb zelfs nog les geven aan t Lauwersmeer. Ik heb t nou joaren niet doan, mor dat is gien gek idee, om weer es te goan surfen!’
Het akkedeerde goed met beide Friezinnen en ze wadden t er al snel over eens dat ze met zien vieren richting de kust rieden zollen. De volgende morregn gingen ze op pad en parkeerden de auto’s stief aan t strand. Etske’s bungalowtent ston ien n poep en n scheet en toen was t weer tied veur n fleske rosé, n stokbroodje met de BBQ aan. Toen et begon te schiemeren pakte Janna heur gitaar uut de koffer en klonken ’n Nije dij, ” de Liwaddersblues’, Twarres en Ed Sheeran over t Franse strand. Zelfs Pé en Rinus zatten ien t repertoire van de Friezinnen, ‘Ga Berend ga!’, zong Janke met n vette knipoog. Berend kwam ien e stemming, trok nog es n keer n fleske lös en daansde as n volleerd hippie bij et kampvuur, luud aanmoedigd deur t Friese duo Etna, die nou net zo glen wadden as e Italiaanse noamsgenoot.
Hetty bekeek de aandacht van beide doames veur Berend gespierde en bruune body met argus ogen, daansde eefkes met Berend met, kroop m aan en fluusterde hem t oor.
‘Denk je wat om e annerhalf meter Berend?’
Berend had aan één hint genog en gedroeg zich verder as n heer en had alleen aandacht veur zien eigen Hetty. Doarmet was de lucht kloard wat Hetty betrof en ze hadden n mooi weekje aan de Franse kust, surfen, zwemmen, zingen, Beerenburg, eten en dikdoen. Ze bemoeiden zich niet al te veul met e andere vekanziegasten en leefden as God ien Frankriek.
Noa vief doagen gingen de Friezinnen weeom noar t Heitelân en zochten Berend en Hetty een camping op ien de buurt van LeMans. Hetty mos de kathedraal doar bekieken en Berend wol een middag noar t wereldberoemde circuit en noar t Porsche Experience Centre. Hij kon zelfs een testritje moaken onder toeziend oog van een echte coureur. Dat had Berend altied al wel groag es doen willen en dit was toch net eefkes echter dan t TT-circuit van Assen.
Noa n dikke week besloten ze weerom te goan noar Grunnen. Aan e grens tussen Frankriek en Belgie werden ze stoande hollen. Een Belgse flik liep om de foodtruck henne, keek der onner, schienboar op zoek noar rookwoar en vroeg woar ze west wadden en woar ze noar toe gingen. Toen Berend vertelde woar ze ien Frankriek toeholden hadden, betrok t gezicht van e man ien uniform.
‘Risicogebied meneerke, ik kan u niet verplichten om een Corona-test te ondergaan, maar zou daar bij thuiskomst toch even werk van maken.
Eenmoal thuus was t bezoekje aan e GGD vlot regeld en ien de mobiele test-stroat werden ze vanuut de Foodtruck onderzocht. Nog gien dag loater tillefoon.
‘GGD Groningen goedemorgen, ik heb de uitslag van uw Coronatest’
Hetty was OK, mor Berend testte positief. Hij was weer droager van t Corona-virus.
‘Ik raad u aan om 10 dagen in zelf-quarantaine te gaan en uw direct omgeving te informeren van uw besmetting.
Gelukkig hadden ze zich bij thuuskomst drekst ien huus terug trokken en met gien mins proat. Hetty had e bodschappen doan en n pakje bij de buurvrouw aanhoald. Ze mossen Etrske en Janna vanzelf wel eefkes bellen. Mor die hadden naargens gien last van. De kracht van Beerenburg wisten ze te melden.
Berend was oardeg stil worden noa t tillefoontje van e GGD. Toch niet weer zes week ien huus languut op de bank. Hij was noa de carnaval flink ziek west.
As troost trok er een fleske echte franse cognac open. Hij schonk twee gloazen vol, nam n slok en zee:
‘Ik goa nooit weer noar t Zuuden, doar loop ik altied wat op.’
‘Dat zal allemaal wel wat meevallen Berend, en je hebt mij toch ook opgelopen in t Zuiden!’
‘Joa doar ben k ok slim wies met, mor ankommend joar goan we gewoon weer met Pé en Rinus noar de Hoornse Plas!’