Op vrijdagoavend 26 november was t zover. De verhoalenvertellers van Mien Westerkwartier vertellende ien t Baron Theater ien Opende verschillende verhoalen met as thema: “De taal van mien hert”. Ja jim lezen et goed, een Friese titel. Wij, as grensgevallen mochten aanhoaken bij dit joarlekse Friese vertelevenement met elk joar n ander thema.
Bij ons werd het dus ‘De toal van mien hart”. En veur de meesten van ons is dat et Westerkwartiers. Noadat we allemoal keken hemmen noar de persconferentie van Rutte en De Jonge die nog meer vervelende moatregels opleverde, deed Greet Nieuwland van t BaronTheater de deur dicht. Noa acht uur mog er toch niks meer. Alle medewerkers van t BaronTheater kwammen ok ien e zoal en toen kon de veurstelling begunnen.
Aafke Hoek proatte de oavend aan mekoar. De toal van je hart kin wel es wat variëren. Of aans worden. t Hangt er ok van of woar je wonen en wat je elke dag proatten. Noa joaren, as je terug kommen op je olle stek, kin je ieneenent weer ien je olle vertrouwde toal denken en proaten. De toal van je hart kin zitten ien t dialect mor ok ien herinneringen aan je jeugd. En van al die facetten werden der verhoalen verteld. Van wènst noar n mooie jacht van Henk Wierenga, tot je jeugd tussen törf en pietereulie van Harke Winter. Van De souffleuse Ophelia en heur schaduwen, van Piet de Vries, tot de slimme boerendochter van Aafke Hoek. Van boer zoekt vrouw van Eelke Solle tot de handege Eurowissel van Piet de Vries. Der was natuurlek gien pauze. Dat mog niet. Om de mensen toch wat energie te geven, kregen ze n sukkeloadeletter. Konden ze een eigen verhoal met moaken.
Gezinus Lammers zörgde veur n mooie muzikoale ofwisseling.
Al met al was et n mooie intieme verziete ien t BaronTheater.