Jan en Betty, beide al dik ien de zeuventeg, hemmen mekoar ien Corona-tied hielmoal vonden. Bij mekoar ienwonen, gijt nog net wat te ver, mor eileks bennen ze de leste weken onafscheidelek. Lekker fietsen en wandelen en ze bennen zelfs al weer soamen noar een tuunconcertje west. Klein mor fijn, op 1,5 meter en met een rasartiest, die duudelek wenst had noar et publiek.
Drie week terug had Jan de zotterdag-editie van t Dagblad breeduut op de toafel liggen. Jan spelt de krant altied van veur noar achteren, et abonnement is al duur genog en hij het de tied. Noa het lezen komt de kraant bij t old papier of wordt recycled as verpakking veur zien groenteplanten.
‘Betty, kom es kieken, dit liekt me wel wat!’
Hij wiest heur een advertentie aan van n camper-bedrief, met n foto van n mooi exemploar. Twee joar old en met de aanpriezing ‘Perfect voor senioren’.
‘Dat is wat veur ons, krekt wat we zuuken Jan en de pries ik ok niet eens zo gek!
Ze hadden het al eerder over vekanzie had. Hotels en Bed&Breakfast ien Corona-tied vonden ze beiden gien optie. Je wieten het nooit met vremde gasten en met zo’n camper ben je vrij en blij om te goan en stoan woar je willen.
Dus die middag mor eefkes op pad. Het was goed drok bij de camperboer, bliekboar veul animo veur de handel. Het exemploar uut de advertentie was nog op veurroad en ze mochten wel een poar doagen proefdraaien. De camper was volledig uutrust met potten, pannen, kopkes en zukswat, want hij kwam uut de verhuur. De animo veur kleine huurcampers viel tegen en dat begrote de verhuurder. Vandoar dat er m wilde verkopen aan n liefhebber.
‘Net wat veur zo’n levendig stel as jim beiden?’
Jan en Betty bennen snel uut de road. De week doarop ston er van woensdag tot vrijdag niks op t programma, dus dan konden ze mooi even proefdraaien. Woensdagmorregn stapte Jan achter et stuur van de camper, kreeg een körte instructie en ree as een volleerd Henk Wijngaard richting de Achterhoek.
Het apperoat ree as n zonnetje, eileks was Jan drekst verkocht. Ze zochten n plekje ien Hummelo, klapten de stoeltjes en de luifel uut en na een ketierke konden ze genieten van de zun.
‘Nou Betty, mij betreft kin de koop wel deurgoan, dit beestje bevalt me wel!’
‘Ik wil eerst een nacht deurmoaken, want misschien lijt et berre wel veur gien meter. Der is meer dan alleen motorgeronk!. Kirrels!’
Noa twee glaskes port, lekkere blokje geitekees en een potje rummikub, kropen Jan en Betty de kooi ien. Ze leggen nog eefkes wakker en heuren het ruuzen van de bomen en het geritzel buuten.
Vast n iegelzwien of een piek, die om de camper henne lopt.
De morregn doarop sprongen ze beiden zo fit as en hoentje uut berre en genoten van lekkereverse eitjes en yogchert met hunneg van de boer as ontbijt. Kiek dat is ok een veurdeel, as je weer verder willen, is et zoakje ien een ketierke opruumd.
Betty zit alweer ien de cabine en Jan lopt nog één keer om de camper henne of ze niks vergeten bennen. Ja heur, doar hangt nog een wasrekje met en dreugdoek en een zwienhondje aan de boom.
Hij gooit et rekje achterien stapt achter et stuur en draait de sleutel ien t contact om. Gien slag, zo dood as een pier! Nog es perberen. Mor nee heur, niks, nada. Nondeju, hemmen wij dat weer’, foetert Jan, zol er per ongeluk lampkes aan loaten hemmen en is nou de accu leeg. Dan is t altied makkelek dat je al 40 joar lid bennen van de Wegenwacht. Jan belt et bekende nummer en niet veul loater riedt zo’n overbekende gele buske et terrein op. De wegenwachter stelt zich veur as Sjaak, vroagt wat er aan de hand is en gooit de motorkap open. Roazendsnel schut er een klein beestje onder de auto weg.
“Dat maakt het zoeken een stuk eenvoudiger! U had een steenmarter als reisgenoot en kijk maar, hij heeft vannacht uw kabel doorgeknaagd. Oh dat was dat geritzel vannacht natuurlek!
Noa een tillefoontje met de camperverhuur wadden ze snel uut de road.Sleep em mor noar mien collega Ted ien Hummelo en vroag hem om de bekoabeling noa te kieken. Ik bel hem op en dan zörg ik dat er vandoag moakt wordt. Bevalt et verder een beetje?’
‘Ja meroakels, hij ried prima en we hemmen heerlek sloapen!’
‘Mooi, dat heur ik groag. Wieten jim wat. Huur vandoag op mien kosten een poar electrische fietsen en goa Hummelo en omgeving verkennen. Et is mooi doar en desnoods blief jim een extra dag vot. Veur mij gien probleem!’
Sjaak de wegenwachter nemt ze op sleep naar collega Ted en die stijt ze al op te wachten. Der is vast al contact west, want hij zet ze drekst achter ien de auto en brengt ze noar de fietsenverhuur.
‘Vanmiddag om 5 uur kunt u hem weer halen hoor!’
Ze zuuken zichzelf twee mooie fietsen uut, kopen wat proviand en n fietskoart ien de winkel en sloan het fietspad richting Doetinchem in. Jan lijt zijn hand op Betty’s, scholler, kiek heur lachend aan en begunt te zingen. ‘Busje komt zo, busje komt zo. Nog eventjes geduld want et busje komt zo!’