Het hiele huis van Jan en Betty geurt as n olderwetse bakkerij en dat is ok gien wonder want Betty het de hiele dag ien e keuken ien e weer west. Op e keukentoavel stoan twee rieten maanden met theedoeken der overhenne. Ien e maand zitten kleine popkes van deeg, het bennen fieterknuten. Veurege week heurde Betty op e radio et verhoal van Sanne Meijer over stoetkirrels of fieterknuten. Op slag is ze weer dat wichtje van zes dat bij heur pabbe ien e bakkerswinkel rondlopt en stiekum snoept van de heerleke speculoas, borstploat en fieterknuten.
Pabbe bakte dat lekkere spul zelf en stalde et dan uut ien e etalage. Zo konden klanten het hiele assortiment drie weken veur vijf december zien en bestellen. Betty wiet ok nog wel dat één van de vraauwen uut e buurt as stuutvraauw, met het bakkersspul ien n körf, bij de deuren laangs ging om et te verkopen. Ze roekt nog de geur van de bakkerij as ze der aan terug denkt. De warmte de gezelligheid van de Sunterkloastied… jammer dat alles anders worden is. Ieneenent krigt ze n idee!
“Jan, as wij nou met Sunterkloas veur de kienderkes ien e stroat van die stuutpopkes moaken.
Ik heurde net dat et recept op et internet stijt. Ik goa ze moaken. As dochter van n bakker draai ik mien haand doar niet veur om!’
‘Dat is een mooi plan wicht. We kinnen ien dizze donkere doagen wel wat extra vertier bruken en doarnoast is et mooi om zo’n olle traditie weer ien ere te herstellen!’
Betty belt heur broer Berend of die pabbe’s bakvörms veur de stuutkirrels nog het. Ze zoekt et recept op en die middag kocht ze alle ingrediënten. Meel, eier, melk en rezienen.
Soavends lopt Jan stiekum de trap op noar de zolder. Betty heurt hem een pooske rommeln. En even loater komt er beneden met n kledingzak onder de aarm. Hij ritst de zak open er der komt een rooie mantel, een witte onderjurk en n mijter uut teveurschien.
“Och Jan, dat was ik al hielemoal vergeten. Het pak van de hulpsunterkloas”
“Ja” gnivvelt Jan, die heb ik joarenlang met veul plezier droagen. Mor t leit nou al zo laang ongebruukt op zolder. Het kin wel noar de kringloop. Doarom kiek ik even of alles der nog bij zit.
‘Zolst dat nou wel doen Jan?’
“Ik heb der gien oardegheid meer aan met dat gezemel over roetveegpieten en regenboogpieten en kick-out Zwarte Piet! Het is toch gewoon een mooi feest veur de kiender.”
‘Wat, astoe nou op vijf december nog één moal hulpsint bist. Dan goa ik met as stuutvraauw en breng ik de fieterknuten laangs de deuren “
Jan knikt en der komt een glimlach om zien mond.
Guster is Betty begonnen met bakken. Noast de bakvörms van popkes, het broer Berend ok nog n vogel en n boom vonden. Dus ze kin aan e slag. De eerste lichting komt wat te donker uut e oven, mor Jan besmeert ze met butter en poeiersukker en begunt te peuzelen.
‘Vief minuten körter ien e oven, dan bennen ze wat lichter. Mor de smoak is prima.’
Nou stoan der twee körven met popkes, die keureg netjes ien Corona-proof plastic puutjes zitten, kloar. Jan het n kört verhoaltje en t recept uutprint en dat bij de popkes ien doan. Veur as de kiender zelf ok es fieterknuten moaken willen.Betty dut n olderwetse jurk aan en n hoofddoek om. Ze zigt er uut asof ze uut de tied van Dickens komt. Jan komt met de tabberd aan en mijter op, uut de koamer schuveln. Met zien tweeën lopen ze ien t duuster de stroat op, elk n stuutkörf onder de aarm. Betty belt as eerste bij de overburen aan, die drie lutje beukers hemmen. De deur gijt open.
‘Kiek es, wat lekkers veur de kiender met Sunterkloas’ en ze stekt buurvraauw een puutje met drie popkes toe.
Buurvraauw kikt heur verboasd aan en stoamelt:
‘Ja…eh, bedankt. Mor woar is dit van? Wat kost et? ’
‘Gewoon een oardegheidje buurvraauw. Het kost niks. Ien dizze biezundere tieden moeten je zo nou en dan es eefkes oardeg veur mekoar weeden.’
Met glipt lutje Jonas van vief laangs moekses benen noar buten en wiest noar de stroat en roept:.
‘Mamme, mamme kiek, doar lopt Sunterkloas! Hij bestijt echt!’