Menu Sluiten

Mooie rooie brandweerauto

Lutje Harm keek es noar zien schatten: een sjaal, een poar moffen, een muts en een deuske klappertjes veur zien klappistool. Sunterkloas har hum niet al te riekelek bedeeld, hij keek dan ok wat beteuterd. Moeke zaag et aan en perbeerde hum wat op te beuren: ‘Ach jong, doe kinst straks lekker waarm deur de winter, doar heb je wat aan. Nuttege kadootjes, die Sunterkloas is zo gek nog niet’. De woorden warren aan Harm niet besteed, hij har de rooie brandweerauto boven aan zien liestje zet, hij ston zo mooi ien e folder van e speulgoedwinkel. Mor Sunterkloas docht der kennelk aans over, want toen de zak leeg was, was der gien brandweerauto.

 

Toen lutje Harm de volgende dag op schoel kwam, mochten ze ien e klas vertellen wat Sunterkloas hun brocht har. Eigelk har Harm heulemoal gien zin om dat te vertellen, hij von t wat schieterg. En toen vertelde Lodewijk ok nog dat hij n rooie brandweerauto kregen har, toen was veur Harm de lol der heulemoal of. Gekke man, die Sunterkloas, woarom Lodewijk wel en Harm niet, hij begreep et niet.

Een week veur de kerst vroeg moeke aan Harm of hij de buren een deuske eier brengen wol, de pieken warren royoal aan e leg de leste doagen en et beste is dan om de opbrengst mor wat te delen. Harm toog noar de buren, deuske met eier onder de aarm. Toen er de keuken deur liep en ien e koamer kwam, ston doar n geweldeg mooie kerstboom. Harm keek hum de ogen uut, zo mooi versiert en met van die prachtege lichtjes. Mor wat nog meer opviel, onder de boom lagen pakjes. ‘Ja’, zee buurvrouw, ‘wij hemmen ons verlangliestje ien e boom hongen en nou komt de kerstman aal gedureg laangs en leit hij pakjes onder de boom. Op kerstoavend maggen we ze uutpakken, eerder niet. Sunterkloas komt hier al joaren niet meer, mor gelukkeg de kerstman wel’. Harm gaf de eier aan buurvrouw en hiel zien ogen strak op e boom richt, je zagen hum noadenken. ‘Buurvrouw’ vroeg Harm, ‘as ik nou ok es een liestje moak en ien e boom hang? Bij ons komt de kerstman niet, mor je wieten nooit’. Dat kon buurvrouw niet weigern en Harm kreeg n papierke en n pen. Met van die mooie hoanepoten schreef Harm op : ‘een rooie brandweerauto veur Harm, hij woont hiernoast’.Toen lutje Harm weer thuus kwam vertelde hij moeke wat er doan har. ‘Ik zol doar niet te veul op rekenen’ zee moeke, ‘Sunterkloas het al west, en n kerstman, doar geleuf ik niet ien!’. En Harm zelf begon ok te twieveln, woarom zol de kerstman kommen, as hij nog nooit eerder west har? Nee, dat briefke zal wel niet deur de kerstman lezen worden.

Zoas gewoonlek gingen Harm, zien olders en broerke en zuske, op kerstoavend noar de kerk. De kerk begunt dan pas om tien uur en veur de gelegenheid mochten ze dan extra lang opblieven, een heul feest. Ien e kerk ston een boom van wel 4 meter hoog, flink behangen met sierleke ballen en echte keerskes. Een feest om noar te kieken. Domnee vertelde dan over t kiendje Jezus, de wiezen en de herders en noa ofloop ston de poeiermelk kloar. Nog onder de iendruk van alle moois kwammen ze weer thuus. Toen pappe de deur lös moaken zol, strukelde hij zowat. Wat laag doar veur de deur? Een pakje en op t pakje ston de noam van Harm. Gauw moakte pappe de deur lös en gingen ze noar binnen, op t zelfde moment kwammen ok de buren eveen kieken, t leek wel of der wat biezunders was. Dat bleek ok zo te wezen, Harm scheurde t papier van t pakje lös en wat zaag er: een mooie rooie brandweerauto! ‘Dankjewel kerstman!’riep Harm en zaag de knipoog van buurman over t hoofd.

Eelke Solle