Zotterdag, Betty is net wakker, pakt heur tillefoon en scrolt wat deur de appkes.
‘Betty, dien prikje!!’
Noast heur schiet Jan recht ien t enne en kikt verwildert om zich hen.
‘Wat is er aan de hand Jan, waarom roastoe zo?’
Jan kikt heur met grote ogen aan en probeert zien oademhoaling onder controle te kriegen. Hè, hij wrieft hum ien e ogen en pakt troag zien bril van t nachtkastje.
‘ Och wicht ik heb zo roar dreumd. Doe kreegst dien prikje niet.’Betty pakt de bediening van t berre, zet heur matras rug wat omhoog en kikt hem verboasd aan.
‘Woar hestoe t over, prikje, hest dreumd?
Jan zet de rugsteun ok omhoog en begunt te vertellen.
We wadden ien t dörpshuus om mien 150-ste verjoardag te vieren. Dik feest, we hadden daanst en dronken en eten en de zun scheen, t was n mooie veurjoarsdag, net as guster.
“Wastoe 150 worden Jan? Dat was dan t ien t joar 2100!”
“Ja, stil nou Betty, loat me even vertellen!”
Ja 150 joar, want wat was bleken, die Corona prikken die we kregen hadden ien 2021 wadden monsterachteg. Ze beschermden ons niet allinneg tegen et virus, mor ok tegen older worden en dementie. We leefende mor rusteg deur, werden gien spat older en bleven fit.
Der was mor één noadeel, een groot deel van de vrauwluu kon gien kiender meer kriegen. Doardeur werd de wereld toch niet veul voller, want zo nou en dan ging er ok nog wel es één dood deur n ongeluk, mor niet meer van olderdom of ziekte. De wereld was ieneens ok n stuk rusteger, al dat gejacht en gejoag om een betere toekomst was naargens meer veur neudeg. Het was goed zoas t was. Machines en robots deden alle waark veur ons. Het leven beston uut n beetje biljarten, wat fietsen, op vakantie, lekker eten en drinken. De wereld was werkelek een paradies!
‘Mor woarom werstoe dan zo ien paniek wakker!’
Nou, elkeneen most joarleks noar de huusarts om n prikje te hoalen en veur t gemak dee je dat altied ien e week noa je verjoardag. Dus ik ging noar dokter veur algehele controle, bloeddruk meten, et gewicht noakieken en noar t hart luustern. Alles was goed. Doarnoa stroopte ik mien mouw op en kreeg mien prikje. Toen keek dokter ien zien computer en vroeg wat zörgelek:
“Jan, waarom is Betty na haar verjaardag niet bij me langs geweest om haar vaccinatie. Nu is ze veel te laat en moet ze wachten tot haar volgende verjaardag. Ik kan je nu niet garanderen dat ze niet ziek wordt ondertussen!
“Ja en toen werd ik wakker, want ik moet er vanzulf niet aan denken dat er wat met dij gebeuren zol en dat ik noa zeuventeg joar weer allent weden zol.”
De troanen lopen Jan over de wangen as er et hiele verhoal vertelt.
Betty het met hum te doen, ze slagt de aarms om hum hen en geft hum een dikke tuut.
‘Ach Jan toch…… dreumen bennen bedrog’
‘Die pandemie-brud ok! Mor aan andere kaant, zunder Corona hadden wij mekoar nooit weer troffen en wadden we zeker wieten niet aan dit ‘Second Life’ begonnen. En moest nou es zien hoeveul wille we met mekoar hemmen. We kinnen nog joaren veuruut!”
Betty pakt heur mobieltje en begunt te typen en zucht tevreden.
‘Zo dat is weer regeld. Twee doagen noa mien verjoardag stijt er nou veur eeuwig ien de agenda ‘Prikje hoalen bij dokter!’
Betty draait zich noar de wekker en zigt dat et al kwart over negen is.
Ze stapt van t berre of en dut heur duster aan.
“Opschieten Jan. Het is host kwart veur tien, tied veur Noord met een nij verhoal van Piet of Geert. Die binnen ok al n joar aan e loop, net as wij! Lekker kop kovvie derbij, plakje koek en genieten. Ik ben slim benijd woar t dizze keer over goan zal!”